Sperm hazırlama teknikleri, IVF ve ICSI gibi ileri üreme tedavilerinde başarıyı artırmada kritik rol oynar. Bu teknikler arasında en yaygın olarak kullanılan yöntemler yoğunluk gradient santrifügasyonu (density gradient centrifugation) ve swim-up tekniğidir. Yoğunluk gradient santrifügasyonu, spermleri farklı yoğunluklara göre ayırarak ölü hücreleri ve diğer kontaminantları temizler; böylece daha kaliteli bir sperm örneği elde edilir. Swim-up tekniği ise, spermlerin doğal hareketliliğine dayanır ve en hareketli spermlerin temiz bir ortama yüzerek seçilmesini sağlar.

Ek olarak, modern teknolojiler arasında mikroakışkan (microfluidics) yöntemleri önemli bir yer tutmaktadır. Bu teknoloji, "lab-on-a-chip" çözümleriyle spermleri, geleneksel yöntemlere göre daha az fiziksel stresle ayırır. Mikroakışkan yöntemleri, kontrollü mikro ortamlar oluşturarak oksidatif stres riskini azaltır ve işlem süresini kısaltır; böylece daha verimli sonuçlar elde edilir.

Sonuç olarak, sperm hazırlama teknikleri, hem geleneksel hem de yenilikçi yöntemlerin avantajlarını bir araya getirerek üreme tıbbında başarı şansını artırmaktadır.

Ek olarak, modern teknolojiler arasında microfluidics önemli bir yer tutmaktadır. Bu teknoloji, lab-on-a-chip çözümleri kullanarak spermleri, santrifüjasyon gibi geleneksel yöntemlere göre daha az fiziksel stresle ayırır. Microfluidics, kontrollü mikro ortamlar oluşturarak oksidatif stres riskini azaltır ve işlem süresini kısaltır; böylece daha verimli sonuçlar elde edilir.

Sonuç olarak, sperm hazırlama teknikleri, hem geleneksel yöntemlerin hem de yenilikçi teknolojilerin avantajlarını bir araya getirerek, üreme tıbbında başarı şansını artırır. Bu tekniklerin doğru kullanımı, infertilite tedavilerinde etkili sonuçlar alınmasına katkıda bulunur

İntrauterin inseminasyon (IUI), açıklanamayan infertilite, hafif erkek faktörlü infertilite ve servikal infertilite durumlarında tercih edilen yaygın bir yardımcı üreme yöntemidir.

Döngü başına klinik gebelik oranları genellikle %10-20 arasında raporlanmaktadır. Ancak başarı oranları kadının yaşı, infertilite nedenleri ve kullanılan kontrollü ovaryan stimülasyon (KOS) protokolü gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir. Birden fazla IUI döngüsü uygulandığında, kümülatif gebelik oranları artmaktadır; üç-dört döngü sonunda yaklaşık %40, altı döngü sonunda ise %50’ye kadar başarı oranları bildirilmiştir.

Konvansiyonel inseminasyon, in vitro fertilizasyon (IVF) sırasında döllenmeyi sağlamak için gerçekleştirilen laboratuvar prosedürüdür. Bu işlemde, oositler (yumurtalar) hazırlanmış sperm örneği ile kültür ortamı içeren bir kapta birlikte inkübe edilir.

İnseminasyon öncesinde, sperm örneği yoğunluk gradient santrifügasyonu veya swim-up tekniği gibi yöntemlerle hazırlanarak hareketli ve morfolojik olarak normal spermler izole edilir. Hazırlanan sperm, oositlerin bulunduğu kaba eklenir ve spermlerin zona pellusida ile doğal etkileşime girmesi sağlanır.

İnkübasyon genellikle yaklaşık 6 ila 18 saat sürer. Konvansiyonel inseminasyon, sperm kalitesi yeterli olduğunda standart yaklaşım olarak tercih edilir.

Oosit denüdasyonu, intrastoplazmik sperm enjeksiyonu (ICSI) sırasında yumurtayı çevreleyen kümülos hücrelerinin uzaklaştırılmasıdır. Kümülos-oosit kompleksi (COC), hyalüronidaz enzimi içerisinde kısa süre bekletilerek, nazik mekanik pipetleme yöntemiyle hücreler fiziksel olarak uzaklaştırılır ve sadece yumurta elde edilir.

COC (Cumulus-oocyte complex) hyaluronidase adlı bir enzim icinde cok kisa bir süre bekletmekle başlar. Ardından, nazik mekanik pipetleme yöntemiyle hücreler fiziksel olarak uzaklaştırılır ve böylece sadece yumurta elde edilir.

ICSI, infertilite sorunlarını gidermek için kullanılan özel bir laboratuvar tekniğidir. Bu prosedürde, yumurtalar toplandıktan sonra, embriyolog tarafından mikroskop altında çok ince bir iğne ile tek bir sperm doğrudan yumurtaya enjekte edilir. Bu yöntem özellikle sperm kalitesi veya düşük sperm sayısı sorunları olan çiftler için faydalıdır.

Hareketsiz (immotil) sperm problemi, embriyologlar için önemli bir zorluktur. İmmotil ancak canlı spermleri belirlemek için ICSI iğneleri, hipoozmotik solüsyonlar veya lazer darbeleri gibi teknikler kullanılır. Ayrıca sperm hareketliliğini geri kazanmak için pentoksifilin (PTX) ve teofilin gibi fosfodiesteraz (PDE) inhibitörleri kullanılabilir.

Döllenme sırasında yumurtanın (oosit) aktivasyonu, kalsiyum salınımını tetiklemek için spermde bulunan fosfolipaz C zeta enzimi gerektirir. Bazı durumlarda doğal döllenme gerçekleşmediğinde, yapay oosit aktivasyonu (AOA) uygulanabilir. AOA, mekanik, elektriksel veya kimyasal yöntemlerle yumurta içindeki kalsiyum seviyelerini yapay olarak artırmayı içerir.

Kimyasal AOA, özellikle kalsiyum iyonoforları kullanılarak, önceki döllenme girişimleri başarısız olduğunda veya şiddetli erkek infertilitesi vakalarında tercih edilir.

Yardımlı yuvalanma (assisted hatching), IVF sırasında embriyo implantasyonu şansını artırmak amacıyla embriyonun zona pellusida denilen dış kabuğunda küçük bir delik açılması işlemidir. Genellikle lazer yöntemi kullanılarak gerçekleştirilir.

Kriyoprezervasyon, toplanan yumurta ve embriyoların çok düşük sıcaklıklarda uzun süre saklanması işlemidir. İlk olarak, toplanan oositler, kriyoprotektan maddelerle işlem görür ve vitrifikasyon yöntemi ile dondurulur. Benzer şekilde, embriyolar da vitrifikasyon yöntemiyle saklanarak kalite ve canlılıkları korunur.

Blastokist kültürü, döllenme sonrası embriyoların laboratuvar ortamında daha ileri bir gelişim aşaması olan blastokist evresine ulaşmalarını sağlamak amacıyla uygulanan bir yöntemdir. Bu süreçte embriyoların gelişim hızı ve kalitesi değerlendirilir ve en kaliteli embriyolar seçilerek başarı şansı artırılır.

EmbryoGlue, embriyonun rahim zarına yapışmasını kolaylaştıran özel bir embriyo transfer ortamıdır. Embriyonun rahim astarıyla temasını artırarak implantasyon oranını yükseltir.